لقمه قد دانت ورگیر  ( loghma ghadde danet var gir ) 

لقمه به اندازه دهنت بردار

کنایه از : هر کاری را به اندازه توانایی و قدرت انجام دادن.

 

ما شی اول نبه  ( ma shiye evvel nabe ) 

ماه شب اول نباش

کنایه از : زود رفتن و وفا نداشت است.

 

مال مون اسخون مارو ، از همه حلقی نشو زیر

( male mun essekhune maru ez hame helghi nashu zhir )             

مال و ثروت من استخوان مار است از هر گلویی پایین نمیرود.

کنایه از : مال مردم نخوردن و حق را به حقدار دادن است.

 

ماما چه  گه دوتا گنو سر بچه خل گنو

( mama che ge dota genus are vecha kholle genu )            

ماما ( قابله ) که دوتا شود سر بچه کج در می آید .

کنایه از : دخالت های بی جا و فضولی های بی مورد است.

 منبع : كتاب جغرافياي خوانسار . تاليف : حميد رضا مير محمدي ( با اندکی تلخیص و تصرف )